Kontrola postępu krótkowzroczności u dzieci i młodzieży

Obecnie 1,6 mld ludzi na świecie jest dotkniętych krótkowzrocznością. W 2050 r. połowa ludzkości będzie miała tę wadę wzroku. Pojawia się ona już u dzieci, najczęściej w wieku wczesnoszkolnym i może rozwijać się do końca okresu wzrostu, czyli nawet do 25 roku życia. Według aktualnych doniesień krótkowzroczność najintensywniej rozwija się w Azji południowo-wschodniej. W ciągu ostatnich 30 lat liczba młodych ludzi z tą wadą wzroku podwoiła się i sięga obecnie 90%. Związane jest to m.in. z wczesną edukacją i intensywną pracą wzrokową od najmłodszych lat. 

Wśród czynników prowadzących do rozwoju wady wymienia się czynniki genetyczne – krótkowzroczni rodzice częściej mają krótkowzroczne dzieci. Zauważono że ta wada wzroku występuje częściej u dzieci mieszkających w miastach niż na wsi i że częściej mają ją dziewczynki. Udowodniono że na rozwój tej wady wpływ ma tzw. praca wzrokowa, czyli pracowanie i patrzenie na bliskie odległości np. czytanie, pisanie, praca przy komputerze. W ostatnich latach bardzo podkreśla się, jak na wzrost krótkowzroczności u coraz młodszych dzieci mają czynniki związane z rozwojem cywilizacji, wcześniejsza edukacja oraz coraz większa presja i oczekiwania dorosłych, w tym rodziców i nauczycieli. Rozwój technologii i powszechna dostępność takich urządzeń jak komputery, tablety, smartfony, coraz częstsze ich stosowanie do nauki, pracy, a także w czasie wolnym powoduje nadmierny skurcz mięśnia rzęskowego i może inicjować powstanie wady wzroku. Krótkowzroczność zwłaszcza wysoka prowadzi do takich powikłań jak jaskra, zaćma, zwyrodnienia obwodu siatkówki, odwarstwienie siatkówki czy makulopatia krótkowzroczna, czyli choroba plamki żółtej. Powikłania te mogą pojawić się nawet w przypadku wady niskiej do -3,0 D, a ich ryzyko wzrasta wraz z wielkością wady. 

Aktualne metody leczenia krótkowzroczności to noszenie okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych. Jednakże korygują one wadę wzroku ale nie hamują jej rozwoju. Aby spowolnić progresję krótkowzroczności proponujemy dwie metody:

• Leczenie farmakologiczne

W trwających ponad 10 lat badaniach klinicznych w Azji i Europie wykazano wysoką skuteczność kropli z rozcieńczoną atropiną w zahamowaniu rozwoju krótkowzroczności u dzieci. Duże rozcieńczenie kropli (Atropini 0,01%) dało bardzo dobre rezultaty przy niewielkim ryzyku działań ubocznych. Dzieci podczas leczenia mogły normalnie uczęszczać do szkoły. Po 12 miesiącach leczenia krótkowzroczność i wydłużanie się gałki ocznej postępowała znacząco wolniej i nawet po zakończeniu terapii wada nadal rozwijała się wolniej niż u nieleczonych dzieci. 

Krople stosuje się zazwyczaj raz na dobę na noc. Podczas leczenia zalecane są kontrole okulistyczne, podczas których sprawdzana jest ostrość wzroku do dali i bliży, postęp wady wzroku oraz dno oka. Mimo iż nie są częste, mogą występować efekty uboczne leczenia takie jak alergiczne zapalenie spojówek lub skóry powiek, podrażnienie oczu, niewyraźne widzenie na bliskie odległości, czy zwiększona wrażliwość na światło. Leczenie to wymaga współpracy z dzieckiem oraz rodzicami, którzy muszą codziennie podawać krople z zachowaniem zasad higieny.

• Soczewki okularowe z segmentami rozogniskowania krótkowzrocznego

To przełomowe rozwiązanie przeznaczone do kontroli postępu krótkowzroczności u dzieci w bezpieczny, łatwy, skuteczny i nieinwazyjny sposób. Metoda polega na zastosowaniu stworzonych przez japońską firmę soczewek okularowych wykorzystujących opatentowaną Technologię Wielosegmentowego Rozogniskowania D.I.M.S. (Defocus Incorporated Multiple Segments). Soczewki korygują wadę wzroku na całej swojej powierzchni oraz posiadają terapeutyczną strefę optyczną w kształcie pierścienia, w celu spowolnienia postępu krótkowzroczności. Badania naukowe wykazały spowolnienie progresji krótkowzroczności średnio o 60%. Aktualnie metoda ta ma dowody skuteczności oparte na danych od ponad 500.000 użytkowników.